新媒网 · 跨境数据社区

''We waren zó moe. Elke avond weer hetzelfde liedje: verhalen, knuffels, liedjes, angst, uit bed komen, nog een plas, nog een vraag… Soms huilde ik zelf als hij eindelijk sliep. Niet van ontroering, maar van uitputting. Ik voelde me gefaald als moeder. Waarom lukte het niet? Toen kwam het Kinderkompas. Niet als wondermiddel — maar als een spiegel die precies liet zien wat er speelde onder het oppervlak. Mijn kind had geen slaapprobleem. Hij had een onrustige binnenwereld. Hij sliep niet slecht. Hij voelde te veel. Door het rapport ging ik anders kijken. En anders reageren. Minder fixen. Meer verzachten. Minder ‘doen’, meer zijn. En alsof hij het voelde, begon hij eindelijk tot rust te komen. De nachten zijn nog niet perfect. Maar onze band is dat wel. En dat weegt zoveel zwaarder dan slaap.''